سراي بي دل

به برگای درخت کردم اشاره ؛ بهش گفتم بیا جفت شیم یه باره ؛ بخندید با لبش بر حال و روزم ؛ ولی بگذاشت تا در تب بسوزم ؛ جوابم داد بیش از این نیا پیش ؛ وگرنه میکنم حال تورا ریش ؛که دارد صاحب دیگر چو این تن ؛ رها کن خواستن ِ افزونه از من ؛ نظر بر آنچه باید هست بدوزی ؛ به حقت قانع ؛ تا آخر بسوزی .......حبیب اوجاری92.7.20 + نوشته شده در یکشنبه سی ام مهر ۱۴۰۲ ساعت 9:20 توسط حبیب اوجاری  |  سراي بي دل...

خاطره ای لطیف از سخنان خادم امام رضا + دلنوشته ای از منخادم روضه رضوان می گفت: دختر بچه شفا گرفته بود. با تب و تاب ازش سوال کردم چه دیدی و چه شنیدی؟دخترک با آرامشی خاص گفت هیچ. فقط پدرم را خبر کنید پدر دخترک که رسید؛ طفل به گریه و هق هق افتاد: بابا ؛ امام رضا گفت «به بابات بگو دیگه به خواهرم چیزی نگه»پدر که از شفای کودکش بی قرار بود با شنیدن این جمله اختیار از کف دادنفسش که از بغض سنگین برگشت به خادم گفت: دخیل که بستم به امام رضا گفتم: می خوای دخترمو شفا ندی شفا نده. اما برگردم قم به خواهرت گلایه خواهم کرد.....یه روز یه زائری به در هاش می گفتبه زائرین ؛ به محترم هاش می گفتبه اون همه کفتر ِ روو گنبدشبه خادمای توو حرم هاش می گفت:دلم اگه به نشه این حاصلشبدتر از این بشه همه احوالشلج می کنم به ضامن آهوم وگلایه می برم پیش خواهرش....یهو یکی از اون عقب نگاه کردبلند اومد ؛ اسم اونو صدا کردگفت که بیا ! شفا گرفته بچّتمرادشو داده ؛ چی داشتی حاجت؟طفلی فقط اشک ِ چشاش می اومدمی گفت که کاش ؛ مامانشم می اومدوقتی که از بچه سوال کرد چی شد گفت که یهو ؛ یه مرد خوب پیدا شددستی کشید روی سرم خوبم کردخنده به این چهره ی محجوبم کردگفت که بابات گفته: برم ؛ قهر میرم شاکی ز تو ؛ به پیش خواهر میرم بهش بگو : دلخوری از ما نبرشکایت ِ منو به خواهر نبربگو بهش : منم توو این ماجرامآبرو دارم جلوی خواهرامبا حال خوش از پیش من سفر کنرسیدی شهرت حرمو نظر کنسلام من ببر به پیش خواهربگو هنوز غلامته برادرخدا اگه بخواد شفا رو میدمتا که یه بار نگی که ناامیدم.اگر یه روز توو خواب خدا رو دیدیبدون چو من ؛ به آرزوت رسیدیجمله غما میرن ز دل دود میشنشبات دیگه کلی ؛ برات روز میشنبزار کبوتر ِ حرم بمونم با این صدا هنوز برات بخونم سراي بي دل...